Vrijwilliger van de week: Leen Malomgré

Elke woensdag zetten we een vrijwilliger van ASKC in de bloemetjes en leren we hem of haar beter kennen aan de hand van 10 vragen. Vorige week mocht Ferre Seghers de volgende vrijwilliger kiezen en hij koos voor trainster van de U11 en lid van het JeugdActieComité, Leen Malomgré!

Wie ben je en wat doe je in het dagelijkse leven?
Ik ben net 37 jaar geworden en 3,5 jaar geleden heb ik het oude vertrouwde Schoten ingeruild voor een leuk huis in Kapellen waar ik samenwoon met Tom.
Na mijn studie voedings-en dieetleer ben ik vrij snel in mijn huidige job gerold bij een voedingsbedrijf. Naast het training geven en af en toe zelf een wedstrijdje korfballen, geniet ik heel hard van mijn ochtendloopjes. Om af en toe toch eens stil te zitten pak ik er graag een goed boek bij.

Wat is jouw rol als vrijwilliger bij ASKC en hoe lang doe je dit al?
Momenteel geef ik training aan onze enthousiaste U9-bende en ben ik lid van ‘tJac.  Vanaf mijn 16 jaar ben ik beginnen training gegeven, eerst bij de miniemen, maar nadien ook oudere groepen. Door alle veranderingen in leeftijdscategoriën heb ik zowat aan alle mogelijke groepen (behalve U19) training gegeven. 

Hoe ben je ooit bij ASKC terecht gekomen?
Mijn broer wilde gaan korfballen en zo ben ik er heel snel ook zelf aan begonnen. Ik denk dat ik toen 5 jaar was. Dat was eerst bij Artemis in Brasschaat en sinds de fusie met Schoten dus bij ASKC.

Wat doe je in je vrije tijd, buiten ASKC om?
Iets lekkers bakken, lopen, koffietje drinken, wandelen.

Wat is iets wat mensen misschien niet van jou weten?
Ondanks dat ik absoluut geen groene vingers heb, geniet ik al 3 jaar heel hard van elke courgette, komkommer of tomaat die uit ons mini-moestuintje komt. 

Wat is jouw mooiste herinnering aan een moment binnen de club?
Er springt er zo meteen niet 1 meteen uit. Toen ik nog in de kern speelde hebben we wel enkele mooie seizoenen met promoties e.d. gehad, maar de leukste herinneringen heb ik toch eerder aan de sportkampen en andere grote club-momenten waarbij ik een echt ‘thuis-gevoel’ beleef(de).

Wat vind je het leukste aan vrijwilligerswerk en wat soms juist een beetje lastig?
Het gevoel van verbondenheid met bijna iedereen van de club omdat je dezelfde passie deelt. Het is ook heel tof om kinderen echt vooruitgang te zien maken, maar het allerleukste vind ik toch om te zien dat ze plezier beleven aan het korfballen.  Het lastige is soms om toch enthousiast te blijven als je zelf een iets mindere dag hebt.

Wat is jouw ultieme comfort food of favoriete maaltijd na een drukke dag?
Met een lekkere pizza maak je me altijd blij.

Als je één dag helemaal vrij zou hebben zonder verplichtingen, wat zou je dan doen?
Starten met een rustige ochtendloop en even hard genieten van de aansluitende douche. Dan lekker ontbijten, misschien zelfs met versgebakken wafels. Rustig een beetje lezen, maar er sowieso ook nog op uit voor een fijne wandeling met vrienden of familie (ik heb niet echt een ‘zittend gat’). En de dag afsluiten met een leuke film en wat lekkere hapjes of onze pizzarette. Als er ook geen landsgrenzen aan verbonden zouden zijn, zou ik mijn vrije dag sowieso doorbrengen in de bergen.

Dilemma's!
Altijd je sleutels kwijt of altijd 10 min te laat?
Altijd mijn sleutels kwijt, want ik haat te laat komen.
Zaterdag vroeg op of zondag laat door?
Zaterdag vroeg op. Ik ben sowieso een ochtendmens en een rustige zondagavond is mij redelijk ‘heilig’.
Vrijwilliger zonder waardering of goed betaald zonder plezier?
Dit is een lastige. Ik zou in eerste instantie altijd  ‘Vrijwilliger zonder waardering’ zeggen, maar als ik echt absoluut geen waardering zou krijgen van de kinderen zelf, ouders of vanuit de club denk ik niet dat ik het heel lang zou volhouden, want dan zou ik er ook geen plezier aan beleven en geen voldoening uithalen.
Dus dan toch eerder de andere optie.

Welke vrijwilliger binnen ASKC mag volgende week aan bod komen?
Marleen Pelech, lid van de Raad van Bestuur